ve melankoli...

Bazen içinden tebessüm ettirecek şeyler yazmak gelmez.Ciddiyet istersin,ciddiye alınmayı beklersin.Kim tarafından olduğunu söylemeyeceğim.Eğer böyle düşünüyorsan,ciddi olamazsın.Cidden neden böyle hayat?Beklentilerin ile açık büfedeki aperatifler arasında hep bir tezat olmak zorunda mı?Ana yemeğe geçmek neden bu kadar zor?Hala ciddiyim bu arada.

Fizy mood'da melankolik sekmesini tıklatır bazı durumlar sana.Dünyadan kopar,sorumluluklarından kaçarsın.Ben de öyle yapıyorum mesela şu an.

"Uzak düşmüşüm kendimden,aklım fikrimden.çaresiz sürükleniyorum bilerek peşinden" diyor Athena,söyledikleri sırada yazdım valla.Güzel diyor ama.Bilemedim ben onu.

Daldan dala atlıyor olabilirim ama bir ciddiyet var sıçramalarımda.Uzun atlama da olmasın,istediğim yere konabileyim yeter.Yer çekimi de olmasın ama.Sanırım çok şey istiyorum.

Yeter,daha fazla çözülmeden buzlarım,kaçıyorum buradan.

3-5 anlamsız çizime anlam yüklemeye çalışıyorum.Kapıldım gidiyorum...