30 Ocak 2011 Pazar

"ben"ign

O kadar şey söylenebilecek,yazılabilecek şey var iken iki kelimeyi yan yana getirmeye zorlanmak…Evet bazen oluyor bu bana.An itibariyle bilincimi kapının önündeki vestiyere bırakmışım gibi hissediyorum.Ne yazdığımı bilemiyorum.Niye yazdığımı da.Amaçsız araçsız bir yazı düşünün.Düşündünüz mü?Şimdi gözlerinizi açın ve ekrana bakın.Evet şaşırmakta haklısınız.Bu yazı o yazı.Secret,Kuantum,elektrik,oldurmaca bu işte.Evrenin sırrını çözdünüz,tebrik ederim.

Kelimelerin puslu dünyası,zihnin berrak dehlizleri ile kesişince ne iz kalıyor ne yordam.Bilinmeyeni biliyorum bazen.Ama bildiğimi her zaman paylaşmıyorum.Paylaşmak acı vermekten başka şeye yaramıyor…Yazık...Siz de anlamıyorsunuz beni.Hayır melankolik falan değilim.Halim vaktim olmasa da akıl sağlığım yerimde.Ya da ben öyle düşünüyorum.Kimse kimseyi anlayamaz.ama herkes anladığını iddia edebilir.Kurulu düzen böyleyse bana da alkışlamak düşer.Hiç bahsetmiş miydim size,ben çok güzel alkışlarım.Şak şak şak…Takdire şayan o kadar şey var ki etrafımda…”Şey” dediysem genelleme anlamında,yoksa adı sanı belli bir çoğunun.Belirsizliği sevmem ben,her şeyi bilirim çünkü.Bildiğimi her zaman yerinde kullanamam,o ayrı mesele.

Sizden hiç bahsetmeyeceğim bu yazıda.Hep “ben” olacak.O yüzden sıkılacak,o yüzden şaşıracaksınız.”Ben aslında” ile başlayan cümlelerden ziyade “asıl olan ben”den bahsedeceğim.İnanın bana böylesi daha eğlenceli.En azından “benim” açımdan…

Geçen gün yolda bir çocuk gördüm.Ben gördüm.Ben duydum.Ben yorumladım.Ama o çocuktan bahsetmeyeceğim.Bugün “dünya bencillik günü”…

Sarı rengi sevmem mesela.Ama hardal sarısı idare edebilir.Mercimekli köfteye bayılırım,kestane şekerine hayır diyemem.Yanlış zamanda yanlış yerde bulunan insanları tespit eder kozmik ışınlara boğar,28. boyutta yeniden değerlendirir,hak etmedikleri anlamları yüklerim.Zombilerden pek hazzetmem.Dolabım çok dağınıktır genelde,ama toplamaya üşenirim.Tam bir hengamedir hayatım.Hengamenin dingin,huzurlu olanını gördünüz mü?Gördüyseniz bile ilgilenmiyorum.Önemli olan benim görmem,ki ben gördüm.

Bir düz yazıda bile olsa sadece kendini düşünmek pek eğlenceliymiş.Tavsiye ederim.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder